Letër e hapur  Zotit LAME,

Sapo mbarova së lexuari kujtimet Tuaja të mbledhura e të botuara për shtyp nga djemtë Tuaj  Z. Bardhyl e Agron Xhama. Në to gjeta material mjaft të pasur për jetën dhe veprimtarinë Tuaj të shquar për rreth 70 vjet.  Do kisha shumë dëshirë të kisha pasur rastin t’ju shtrëngoja dorën Zoti LAME e me besoni do kish qenë kënaqësi e veçante për mua, por nuk do ta privoj veten nga privilegji për t’ju shkruar këto pak rreshta me të cilët dua t’ju falënderoj në emër të një tjetër brezi  për përkushtimin Tuaj.

Duke lexuar kujtimet tuaja të shtrira përgjatë gati gjithë shekullit të kaluar, nuk qe e vështirë të kuptoja përse breza me radhë nxënësish e prindërish, të njohur e bashkëfshatarë Ju thërrisnin Zoti Lame. E pra le ti shtohet asaj liste shume të gjatë edhe emri im, sepse janë të paktë personat që unë kam mundur të thërres si të tillë.

Është fare e thjeshtë të kuptosh që Atdheu jonë në mutacion të vazhdueshëm politik e shoqëror gjatë gjithë shekullit të kaluar edhe sot do të kishte shumë nevojë për ndihmesën Tuaj Zoti LAME. E them ketë sepse Ju ditët si të ushqenit veten me virtytet më të larta në kohën e formimit Tuaj kur Ju desh të shkolloheshit në Normalen e Elbasanit, i përkrahur nga patriotë e atdhetarë të kalibrit të Avni Rustemit apo Aleksandër Xhuvanit. Ky formim do të shndërrohej shumë shpejt në një përkushtim të gjatë një jete të tërë në çdo kohë e në çdo klimë politike, në të cilat Ju me urtësinë Tuaj treguat fisnikërinë më të lartë  duke u kujdesur për edukimin e brezave të reja.

Jam i vetëdijshëm se nuk jam i pari që Ju falënderoj për çka na keni dhuruar me aktivitetin Tuaj, ndaj dua që edhe Ju ta dini që vazhdimësia e këtyre falënderimeve nuk resht. Sepse fjala e urte e njeriut të ditur nuk i trembet  kufijve gjeografikë e aq më pak atyre kohorë.

Duke lexuar në rreshtat e atyre kujtimeve Tuaja unë gjeta fakte historike që i përkasin fshatit nga i cili rrjedh edhe unë. Me kënaqësi të veçante e jo me pak emocione lexova pjesëzën e kushtuar edhe BABEZOTIT tim Vahit Malo, të cilin Ju e përmendni si një nga kryefamiljarët të cilëve pushtuesi i huaj u dogji shtëpitë, por në asnjë mënyre nuk u nënshtrua si mbarë fshati, përkundrazi vijuan qëndresën për liri.

Në këto kohë lindte edhe babai im i shtrenjte Zoti LAME, Prof Zace MALAJ, i cili shumë më ka folur për Ju, e ndoshta do t’ju bëhej qejfi të dinit që sot është i nderuar me titullin Profesor në shkencat veterinare, por në të njëjtën kohë ai ka ndjekur disi edhe gjurmët Tuaja pasi është gjithashtu pedagog në Fakultetin e Veterinarisë në Tiranë

Më tej lexova edhe për kujtimet Tuaja për Dajko Idrizin (Idriz MAÇI), siç e thërrisnim ne familjarisht dhe konstatova me shume kënaqësi që përkasin në shumë pika me tregimet e nënë Zuhos time për të.

Buzëqesha tek lexoja në kujtimet Tuaja kur thoni, “ kohën e lirë kam preferuar ta kaloj duke lexuar ndonjë libër e jo neper kafene”, sepse duke përjetuar sot një moment të vështire krize ekonomiko-financiare internacionale, këto ditë edhe unë pjesën e kohës që gjendem ne shtëpi për shkak të orarit të reduktuar të punës e kam kaluar duke lexuar kujtimet Tuaja.

Më kanë ngelur gjithashtu të ngulitura edhe  këto fjale :

O njerëz të mirë! Jetojeni jetën me punë dhe dinjitet deri në momentet e fundit të saj!

Te cilave po u përgjigjem kështu

Shplodhuni ne Paqe, Zoti LAME, të jeni i bindur që mesazhet Tuaja vazhdojnë t’u arrijnë brezave të reja, sepse na keni lënë një thesar shumë të çmuar me veprën Tuaj, i cili na motivon ta shikojmë me optimizëm të ardhmen.

                                          Me respekt e mirënjohje të thellë

                                                       ELTON  MALAJ